W świecie mody istnieje wiele przykładów części garderoby, które zyskało miano kultowych. Jednak fenomenu tej jednej sukienki nie można porównać z niczym innym. Mała czarna to sukienka do zadań specjalnych - zawsze spieszy z pomocą, kiedy zastanawiasz się, co na siebie włożyć. Czasem gra główną rolę w stylizacji, czasem jest doskonałym tłem dla dodatków. Jej wszystkich zalet nie sposób wyliczyć. A jej historia jest inspirującym przykładem tego jak charakter ubrania może zmieniać się przez lata. Przedstawiamy Wam historię najsłynniejszej sukienki świata.

 

Czerń jest jednym z najstarszych znanych barwników, stosowano go już w czasach starożytności. Czarne zdobienia były częścią antycznych malowideł na przedmiotach codziennego użytku. W latach późniejszych był to kolor kojarzony ze złymi mocami, na czarno wyobrażano sobie diabła. Kolor czarny towarzyszył człowiekowi od samego początku,  jego pojawienie się w modzie było kwestią czasu. 

Często dana barwa była zarezerwowana dla danej grupy społecznej, co często było usankcjonowano prawnie (!) Przynależność do elity, wyższej sfery, wiązało się z noszeniem kolorowych ubrań — barwniki bowiem były trudno dostępne, a co za tym idzie, kosztowne. Czarny także był trudno osiągalnym barwnikiem, w dodatku szybko płowiał. Niewielu mogło sobie pozwolić na ubrania barwione na czarno. Czarny był kolorem kojarzonym z bankierami, nosili oni ubrania w tym kolorze na znak powagi urzędu. W ślad za bankierami poszła monarchia, pierwszym królem, który nosił się na czarno był Filip Dobry. Czerń weszła na salony i  zaczęła kojarzyć się z czymś wyrafinowanym, szykownym i eleganckim. 

Rola koloru czarnego w modzie zmieniła się, i to o 180 stopni, kiedy w XIX wieku zaczęto stosować znacznie tańszy czarny syntetyczny barwnik i ubrania dobrej jakości w czarnym kolorze stały się bardziej dostępne dla ogółu. Czarny stał się nieodłącznym kolorem w męskiej elegancji, głównie za sprawą Brummella, naczelnego dandysa Wielkiej Brytanii. Kolejnym ważnym aspektem historii koloru czarnego w modzie jest jego obecność w odzieży sportowej, a mówiąc dokładniej — w strojach do jazdy konnej. Była to aktywność często uprawiana przez kobiety, a ich strój do jazdy inspirowany był męskim. Dodatkowo, ze względu na swoją praktyczność, czerń była kolorem klasy średniej - czarne ubrania nie brudziły się tak szybko, w porównaniu do innych kolorów.     

Na początku wieku XX kobiety dążyły do emancypacji i niezależności. Jak wiadomo, moda jest swego rodzaju lustrem, które obrazuje dynamicznie zmieniające się społeczeństwo. Kobieca moda zaczęła więc wymykać się gorsetowi konwenansu. Kobiety coraz częściej mogły pozwolić sobie na noszenie znacznie wygodniejszych, dających swobodę ruchu ubrań. Czarny był obecny w modzie damskiej już od przeszło stuleci, ale prawdziwa rewolucja miała dopiero nadejść. Możecie się zastanawiać dlaczego za matkę małej czarnej uważamy Coco Chanel, skoro czarny był już tak silnie zakorzeniony w modzie. Stało się tak za sprawą publikacji z 1926 roku. Doszło wtedy do prawdziwego przełomu, nie tylko jeśli chodzi o czerń, lecz także kobiecą garderobę — amerykański Vogue przedstawił na łamach swojego magazynu prostą, sięgającą kolan sukienkę z długim rękawem — oczywiście w kolorze czarnym. Model projektu Chanel porównywano z   modelem samochodu forda T., ze względu na swoją funkcjonalność i status obowiązkowego atrybutu nowoczesnej wyższej klasy średniej.

W gruncie rzeczy projekt Chanel z 1926 roku nie był niczym odkrywczym, jednak prostota, niemal ascetyczny minimalizm formy tego modelu sukienki wywindował ją na sam szczyt - stała się nieodzownym symbolem eleganckiej kobiety. Sukienka miała dotrzymywać kroku kobietom aktywnym społecznie, które nade wszystko ceniły wygodę. Kolejną zaletą sukienki była jej stosunkowo niska cena.  Początkowo miała to być kreacja przeznaczona do użytku codziennego. Z czasem jednak jej status ewoluował i za sprawą gwiazd srebrnego ekranu, które paradowały w czarnych sukienkach, mała czarna zyskała miano tej, która ratuje każde wyjście, gdy nie wiadomo, w co się ubrać, a chcemy wyglądać szykownie i z klasą. 

Wielkie momenty małej czarnej: 

 

1946: premiera filmu Gilda i bodaj jedna z najsłynniejszych scen striptizu z oszałamiającą Ritą Hayworth 

1960: premiera filmu La Dolce Vita i słynna kąpiel Anity Ekberg w fontannie Di Trevi

1961: premiera filmu Śniadanie u Tiffany’ego i Audrey Hepburn wysiadająca z taksówki na nowojorskiej piątej alei w olśniewającej sukni projektu Givenchy

1972: Przebój grupy The Hollies Long cool woman in a black dress

1986: Teledysk z top modelkami w małych czarnych sukienkach do piosenki Addicted to Love Roberta Palmera

1994: Premiera filmu Cztery wesela i pogrzeb - Elizabeth Hurley, mało rozpoznawalna wówczas aktorka, pojawia się na czerwonym dywanie w szokująco seksownej małej czarnej projektu Versace - jej kariera natychmiast nabrała rozpędu

1994: „Sukienka zemsty” w której księżna Diana pojawiła się na przyjęciu Vanity Fair w dniu, kiedy książę Karol ujawnił swój romans

2006: Mała czarna ze Śniadania… została sprzedana na aukcji za 467 000 funtów - w przeliczeniu za blisko milion dolarów 

 

My także kochamy małe czarne i chętnie wybieramy je na przeróżne okazje - do pracy, na przyjęcia, na premierę w teatrze. Oto kilka wskazówek jak wybrać tą idealną: 

• stawiaj na dobrej jakości materiał, czarna sukienka posłuży Ci latami i gwarantujemy, że nigdy nie wyjdzie z mody 
• potraktuj sukienkę jako bazę, z którą będziesz mgła eksperymentować na tysiące różnych sposobów, dobierając odpowiednie dodatki, biżuterię, buty i nakrycie wierzchnie
• wybierz ponadczasowy fason i potraktuj zakup czarnej sukienki jak inwestycję, która bez wątpienia zwróci się z nawiązką