Akryl powstał w trakcie II Wojny Światowej. To właśnie wtedy badania na tekstyliami osiągały kompletnie nowy poziom, więc powstało założenie, że można syntetycznymi tkaninami zastąpić tkaniny naturalne. Popularność akrylu przypadła na lata 50. XX wieku. Wówczas ze względu na swoje właściwości izolacyjne był wykorzystywany do ubrań na zimę. Kolejnym oczywistym argumentem, który przekonywał do akrylu były niskie koszty jego wyprodukowania.

W ten sposób akryl, obok poliestru stał się materiałem, który cieszym się ogromnym zainteresowaniem.

Równolegle do zachwytów nad tanim akrylem, świadomość ekologiczna sukcesywnie wzrastała. Zaczęto zwracać uwagę na zagrożenia, które niesie ze sobą produkcja tkanin syntetycznych

Wynika to z prostego faktu. Akryl wykonany jest z ropy naftowej. W procesie chemicznym powstają długie pasma plastiku, zwane polimerami. Następnie plastik jest topniony (TOPIONY!) i wytłaczany we włókna, które stają się włóknami nitkowatymi.

Włókno akrylowe obrabiane jest na specjalnych maszynach i tam nadawany jest mu pożądany efekt. Może być farbowany lub poddany kolejnej obróbce chemicznej. Do samego farbowania akrylu zużywa się średnio 3 razy więcej wody niż w przypadku produkcji wełny.

Przy produkcji maszyny dwoją się i troją by nadać akrylowi „właściwości wełny”. Jest to oczywiście tylko pozorne. Dlatego akryl najczęściej znajdziesz w czapkach, szalikach, rękawiczkach i swetrach.

Akryl w ubraniach

Podkreślamy jeszcze raz. Akryl to tkanina w 100% syntetyczna. Jednak producenci odzieży starają się zaczarować ten fakt poprzez połączenie akrylu z włóknami naturalnymi. W ten sposób chcą przekonać konsumentów, że materiał ten jest bliski naturalnemu. Jest to rzecz jasna totalna nieprawda. Nic, co jest połączone z akrylem, nie może być naturalne. To tak, jak wełnę oblać ropą naftową. Co z tego, że jest naturalna, skoro pływa w ropie.

Akryl NIE oddycha, NIE grzeje, NIE MA właściwości termoizolacyjnych i higroskopijnych, jest łatwopalny.
Akryl mechaci się trwale. W przypadku wełny zmechacenia można usunąć bez szkody dla dzianiny.

Co ze środowiskiem?

Coraz więcej osób zaczyna obawiać się włókien syntetycznych. I słusznie! Akryl nie ulega biodegradacji, co sprawia, że jego produkcja wiąże z ogromnym zanieczyszczeniem środowiska.

Proces tworzenia włókna akrylowego wymaga wielu toksycznych chemikaliów, które przyczyniają się do także do problemów zdrowotnych.

W dodatku te zagrożenia przenikają także do naszych domów. Mikrozanieczyszczenia powodowane są przez praktycznie niewidoczne cząstki plastiku z włókien akrylowych, które spływają do pralki. A to prosty sposób na przesuwanie się plastiku w górę łańcucha pokarmowego.

Zapamiętaj!

● wyprodukowanie akrylu zużywa ogromne ilości energii;
● wymaga olbrzymiego spalania zasobów kopalnianych - produkcja 1 kg akrylu zużywa porównywalną ilość energii, co 19 kg węgla;
● uwalnia do atmosfery wiele szkodliwych substancji - głównie dwutlenku węgla. W porównaniu do wełny, emitentem dwutlenku węgla jest miła owca, czyli zwierzę, które naturalnie przynależy do środowiska naturalnego, a nie jest kominem zbudowanym przy laboratorium.

Dlaczego akryl jest taki tani?

Ropa naftowa to nie owca. Ropy nie musisz karmić, strzyc i dbać o nią. Tak naprawdę nie ma dodatkowych kosztów, więc i cena jest bardzo bardzo niska. I to właśnie przez to potencjalnie niebezpieczna tkanina pozostaje tak popularna.

Do wyprodukowania 1 kg akrylu potrzeba około 2 kg ropy naftowej.

• Odpowiedź konkursowa: Red Wine Ball

Pozwól, że pozostawimy Cię z tym ostatnim zdaniem bez większego komentarza.